Bijdrage van Tom Erkens inzake Dorrestijnplantsoen Renkum tijdens de Raadsvergadering van 19 april

De discussie over het plan Dorrestijn in de commissie van maart had een januskopkarakter. Waardering voor het Vivaredeel, kritische en soms emotionele kanttekeningen bij het 3B4deel.

De positieve kant van het 3B4deel, geen zes maar twee woningen, werd niet of nauwelijks genoemd, de discussie spitste zich toe op de vraag ‘wel of niet bouwen’. De hoop dat er met ‘schuiven’ wel acceptabel gebouwd zou kunnen worden, is jammer genoeg niet bewaarheid. De creativiteit van het college, inwoners en raadscollega’s ten spijt. En dan moet je een afweging maken. We hebben terdege geluisterd naar de in en buiten deze zaal aangevoerde argumenten voor en tegen bouwen en zijn tot de conclusie gekomen dat bouwen er niet in zit. Jan de Koning, in diverse kabinetten minister, zei het al: “Als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan.” Deelproject Vivare wel, de twee woningen niet. Het is niet anders. Daarmee is voor de PvdA de discussie gesloten en kunnen we stoppen met nadenken over bouw op deze helling. Nu samen met de buurt kijken naar een goed onderhoudsplan voor de toekomst.

De financiële gevolgen van dat besluit, een onttrekking aan de weerstandsreserve, accepteren we voorlopig. De financiële schade blijft beperkt, want de overige risico’s van het grondbeleid kunnen met de resterende weerstandsreserve opgevangen worden. Er is geen directe noodzaak ten laste van welke andere reserve dan ook de weerstandsreserve te vergroten.

Maar daarmee is de kous niet af. Ja zeggen tegen het geamendeerde voorstel brengt de afronding van het hoofdpijndossier3B4 niet dichterbij. En daar gaat het feitelijk om vanavond. Op 20 maart 2000 heeft de gemeenteraad het concept Masterplan 3B4 vastgesteld. Nu zeventien jaar later woedt de discussie over dit plan nog in volle hevigheid en lijkt een afronding van het masterplan verder weg dan ooit.

Voorzitter het wordt tijd dat college en raad dit onder ogen zien en met elkaar proberen tot die afronding te komen. Dat lukt niet door het college de opdracht te geven ergens in het plangebied nog een woninkje te bouwen. Zo’n voorstel brengt de oplossing niet dichterbij.

Tweemaal per jaar, bij de begroting en bij de jaarrekening, worden de totale risico’s van de gemeente in kaart gebracht. Binnenkort stellen we de jaarrekening vast. Dat lijkt ons een goed moment om met elkaar de vraag te beantwoorden wat we er voor over hebben om 3B4 af te ronden. En dan hebben we het uitdrukkelijk niet alleen over de euro’s.